11 Haziran 2007

Praha 101

Buraya taşınalı tam 10 gün oldu ey blog. Şimdi ne yazsam nereden başlasam diye de düşünüyorum ama her şeyi anlatıcam diye hırs yapmamak lazım. Hayatta hırs kişisel gelişime katkı yapıyor olmasının yanında, hayattan zevk alma ve ergenliğe ulaşmanında önünde büyük bir engeldir. Bunun bir iki kıçı kırık anı anlatmak ile ilişkisini şu anda kurmaya çalışmanında bir lüzumu yok sevgili okur, rasyonel bir insan olamadım bir türlü, beni hep bu anime'ler yaktı.

Şimdi geleli ben neleri farkettim, birincisi burada süper pub rush yapılıyor. Güzel bir iki caddesini bulduğun zaman, başlıyorsun caddeden yürümeye, her sokak girişinde bir pub var zaten. Oturup bir bira içiyorsun paşa paşa, muhabbet falan filan, sonra kalkıp bir sonraki sokak girişindekinde bir bira daha içiyorsun böyle böyle süper güzellikte publara gire çıka bir geceyi bitirebiliyor insan sıkılmadan.

Önceki paragrafta birincisi dediğim için şimdi ikincisi demem gerekiyor sanırım ama ben daha ikincinin ne olduğuna karar veremedim. İkincisi (ahaha buldum, neyse...) burada insanlar çok kötü giyiniyorlar, yani tamam hiç bir yerde herkes muhteşem giyinmek durumunda ya da zorunda değil ama burada gerçekten kötü kesimin boyutu yüksek.

Üçünsü (evet yürüyorum şu anda liste modunda, durucak gibi değilim) şimdiye kadar girip çıktığım club'larda çalan müzikler dehşet kötü. Yani bazıları için güzeldir mutlaka o kadar dolu olduklarına göre ama benim alıştığım taksimdeki zıp zıp mekan müziklerinden çok uzak, neyse buralarda da alkolün ucuzluğu durumu kurtarıyor (evet kızların güzelliğide var tabi).

Şehrin içerisinde dolaşmak mimari güzellik dolayısı ile çok eğlenceli, her sokak dönüşünde muhteşem binalar gördükçe insanın keyfi yerine geliyor. Bu aralar yeni eve çıkma uğraşlarımız sürmekte, umarım halledebilir de yeni eve çıkarsak çevresini ve kendisini buraya Praha 101 - a nonprofessional introduction to prague dersimizde video eşliğinde aktarıcam.



Burada o köprünün altından çok sular geçti adlı çalışmayı görebilirsiniz. Bu resmi şimdi bu yazıya niye koydum en ufak fikrim yok ama neyse işte resim, bakmadan geçmeyin.

Geçen hafta pazartesi işe başladım. Ofis şehrin tam merkezinde ve olabilecek en güzel yerinde. Tarihi bir binanın 5 katını almış durumdalar. Şimdilik türk güruh haricinde fazla insanla geyik moduna girmedim, ama özellikle ofis içerisinde bulunan bilardo ve pin pon masaları beni çalışma aşkıyla yanıp tutuşturuyor. Ofisten çıkasım gelmiyor, bıraksalar 10 saat pin pon oynayabilirim, allahtan kimse bırakmaya niyetli gibi değil, yani kimsenin gelip de iş yapsana demesi durumu yok, ama genelde pin pon masasının başında sıra oluyor, yakın gelecekte stratejik adımlarla rakipleri egale etmek için yeni yöntemler bulmam lazım, ya da her geleni bıçaklayadabilirim, artık duruma göre. Ha onun dışında evet, belki bir ara gerçekten iş de yapmaya başlayabilirim, bilemiyorum.

Bu haftasonu Letna parkına gittik ve rollerblade kiraladık. Şimdi ben bir dönem baya buz pateni kaymıştım, vücut bu genlerine işliyor, tekrardan alışması çok kolay bir kere öğrendikten sonra, gibi laflar söyleyenleri itina ile dövebilirim mesela, varsa aranızda söylemek isteyen bana özel mesaj atabilir. Yani nasıl efsane düşüşler yaptığımı ben biliyorum, her şekilde Kuzey benden daha başarılıydı düşme konusunda, ama gerçekten korkutucu bir şey, ayakta dururken aslında bulunduğunuz duruyor olma gerçekliğinin aslında bir hayal ürünü olduğu ve her an yere paralel duruma geçebileceğinizi hatta ve hatta daha da korkuncu yere paralel bile olmayıp yere saçma açılar ile duruyo olup sonra yeri öpmeye çalışabileceğiniz bilmek gerçekten çok korkutucu. İki kere enteresan açılar ile yeri öptükten sonra ufaktan alışmaya başladım aslında. Tabi ki kaymaya değil, yeri öpmeye. Ayrıca buradan ben acemi bir şekilde kayarken yanımdan vız vız şeklinde geçen 5 yaş grubu veletlere, onlardan ne kadar nefret ettiğimide bildirmek istiyorum. Hemen aşağıda benim o kadar düşüp kalkmadan sonra nefesimi toplamaya çalışırkenki, adamım bak aslında ben süper profesyonel ve çılgın bir patenciyim, duruşumun olduğu fotoyu görebilirsiniz. (duruş değil aslında, duramıyorum o yüzden oturmuşum)

Evet manzarada fena değil hani. (Tıkla çocuğum resme büyük haliyle bak)

Prag'daki yemekler, güncel sanat akımları, toplumun politik görüşleri ve katılımcı psikolojileri, ekonomik seviyelerin dağılımı, neden bu kadar çok deli, fakir ve sakat olduğuna dair görüşlerimin, pie chart'lar ve referanslar ile anlatımı için burayı takip etmeniz yeterli. Power point ve ders notlarını sayfama koyucağımı sanmayın, başkalarının notlarından çalıştığınızı duyarsamda hiç affetmem.

3 yorum:

frrmack dedi ki...

Vucut bu abi. Insanin genlerine isliyor yani. Bi kere ogrendikten sonra takrardan alismasi cok kolay aslinda.

Otaku dedi ki...

Evet bir buçuk gündür büyük umutlarla birisi bunu yorum olarak yazar mı diye bekliyordum, artık beklemiyorum tabi, bir de şimdi ne diyeceğimi bilemedim, eee, ben küçükken trajik bir buz pateni kazasında tüm genlerimi kaybettim, yapay genlerle yaşıyorum, sizleride bu haberle üzmek istemediğim için öyle yazmıştım. ühühü...

Cthulhu dedi ki...

Bodur, faydası olsun bari, işten atılana kadar paten kaymayı ve pinponu iyi öğren.

Ha bu arada pinponda eline veririm.

...

Ne gerek vardı ki bu yoruma şimdi?