Autumn Blues

Sonbahar geldi. Hem de fütursuzca geldi. An itibari ile hava sıcaklığı 7 derece ve biz evde donuyoruz (ha ısıtıcıyı yaksak donmıycaz tabi, bir akıllı sen varsın okuyucu bravo, ısıtıcının nereden açıldığını bilsek açıcaz, bilgisayar oyunlarında ne güzel, böyle yapman gereken bir şey olduğunda parıl parıl gözüne giren bir vana, kol mol bir şey olur, zaten tüm odada kullan tuşuna bastığın zaman tek çalışan şey de odur. Odunlar için olan oyunlarda bir de ok olur ekranın tepesine oraya doğru seni götüren. Ha ben evde uzun süre aradım bunu, baktım hiç bir yerde ok falan yok. Hiç parıldayan bir şeyde görmedim. Gördüğüm bir iki şeyi çevirdim, açtım kapadım, su aktı, ışıklar yandı söndü falan (suyu kapatmadım galiba ya), ısınan hiç bir şey yok daha, ulan acaba evin beta sürümüne mi girdik ki, bitmesini bekleseydik keşke. Yakında salonun ortasında bir mangal denemesi yapabilirim).

Ama olsun beni aldı bir sonbahar mayhoşluğu tekrardan. Koyu gri bulutlar, hafiften çiseleyen yağmur, arka planda güzel bir irish drinking song, yanına mütevazi bir şekilde 15 tane bira. Böyle bir pub'da oturup, müzik dinlerken saatlerce dışarısını seyredip, hayal kurup içmek istiyorum (ulen biliyoruz iş var, işe gidicez, evde yapmam gerekenler var, o var bu var, hayal kuruyoruz).

O değil de, acaba Osman ne yapıyor ya...